زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
 

ثعلبة بن میمون





ثَعْلبة بن میمون، فقیه و محدّث شیعی و از اصحاب امام جعفرصادق و امام موسی کاظم علیهماالسلام است.


۱ - کنیه‌های ثعلبه



کنیه‌اش ابواسحاق بود و او را ابواسحاق فقیه ، ابواسحاق نحوی و اسدی کوفی نیز می خواندند.
[۱] محمدبن عمرکشی، اختیار معرفة الرجال، (تلخیص) محمدبن حسن طوسی، ص۳۷۵.


۲ - تاریخ تولد و وفات



از تاریخ تولد و وفاتش اطلاعی در دست نیست.

۳ - خصوصیات



از موالی بنی اسد و بنی سلامه بوده و به زهد و عبادت و نیک کرداری و فصاحت شهرت داشته است . در باره عبادت ثعلبه در مسجد کوفه و توجه هارون الرشید به او، روایتی نقل شده است.
[۵] عباس قمی، تحفة الاحباب فی نوادر آثار الاصحاب، ص۶۴.
[۶] ابوالقاسم خوئی، معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۴۰۹.
او را قاری و نحوی و لغوی نیز دانسته اند.
[۹] حسن بن یوسف علامه حلّی، رجال العلامة الحِلّی، ص۳۰.


۴ - نقل حدیث از ثعلبه



او از امام جعفرصادق، امام موسی کاظم و کسانی چون زُرارَة بن اَعیَن، حارث بن مغیره، حمادبن عثمان و محمدبن مسلم روایت نقل کرده است . کسانی چون احمدبن محمدبن ابی نصر بزنطی ، عبداللّه بن محمد حجّال ، عبداللّه بن بکیر، ابوسعید مکاری و بسیاری دیگر از او روایت کرده اند.
[۱۱] حسن بن یوسف علامه حلّی، رجال العلامة الحِلّی، ص۳۰.
[۱۲] محمدتقی تستری، قاموس الرجال، ج۲، ص۴۹۱.
[۱۳] ابوالقاسم خوئی، معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۴۱۰ـ۴۱۱.


۵ - وثاقت



نیامدن لفظ ثقه در رجال نجاشی سبب شده تا بعضی در وثاقت ثعلبه تردید کنند، اما این تردید کاملاً بی وجه بوده عبدلله مامقانی
[۱۴] عبداللّه مامقانی، تنقیح المقال فی علم الرجال، ج۱، بخش۲، ص۱۹۶.
و امین
[۱۵] محسن امین، لواعج الاشجان فی مقتل الحسین (ع )، ج۴، ص۲۵.
و دیگران ثعلبه را ثقه دانسته اند .
[۱۶] محمدبن عمرکشی، اختیار معرفة الرجال، (تلخیص) محمدبن حسن طوسی، ص۴۱۲.


۶ - آثار



گفته اند که ثعلبه کتابی در حدیث داشته که راویان بسیاری از آن نقل کرده اند.
[۱۹] ابوالقاسم خوئی، معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۴۰۹.


۷ - فهرست منابع



ابن داوود حلّی، کتاب الرجال، چاپ محمدصادق آل بحرالعلوم ، نجف ۱۳۹۲/۱۹۷۲، چاپ افست قم ( بی تا).
• محسن امین، لواعج الاشجان فی مقتل الحسین (ع )، صیدا ۱۳۳۱، ص۱۴۱ـ ۱۴۲.
محمدتقی تستری، قاموس الرجال، تهران ۱۳۷۹ـ۱۳۹۱.
ابوالقاسم خوئی، معجم رجال الحدیث، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
محمدبن حسن طوسی، رجال الطوسی، چاپ جواد قیومی اصفهانی، قم ۱۴۱۵.
حسن بن یوسف علامه حلّی، رجال العلامه الحِلّی، چاپ محمدصادق بحرالعلوم، نجف ۱۳۸۱/۱۹۶۱، چاپ افست قم ۱۴۰۲.
عباس قمی، تحفة الاحباب فی نوادر آثار الاصحاب، چاپ جعفر حسینی، تهران ۱۳۷۰ ش.
محمدبن عمرکشی، اختیار معرفة الرجال، (تلخیص) محمدبن حسن طوسی، چاپ حسن مصطفوی، مشهد ۱۳۴۸ ش.
عبداللّه مامقانی، تنقیح المقال فی علم الرجال، چاپ سنگی نجف ۱۳۴۹ـ۱۳۵۲.
اسماء مصنفّی الشیعة المشتهرب رجال النجاشی، چاپ موسی شبیری زنجانی، قم ۱۴۰۷.

۸ - پانویس


 
۱. محمدبن عمرکشی، اختیار معرفة الرجال، (تلخیص) محمدبن حسن طوسی، ص۳۷۵.
۲. اسماء مصنفّی الشیعة المشتهرب رجال النجاشی، ص۱۱۷.    
۳. محمدبن حسن طوسی، رجال الطوسی، ص۱۷۴.    
۴. اسماء مصنفّی الشیعة المشتهرب رجال النجاشی، ص۱۱۸.    
۵. عباس قمی، تحفة الاحباب فی نوادر آثار الاصحاب، ص۶۴.
۶. ابوالقاسم خوئی، معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۴۰۹.
۷. اسماء مصنفّی الشیعة المشتهرب رجال النجاشی، ص۱۱۸.    
۸. ابن داوود حلّی، کتاب الرجال، ص۶۰.    
۹. حسن بن یوسف علامه حلّی، رجال العلامة الحِلّی، ص۳۰.
۱۰. محمدبن حسن طوسی، رجال الطوسی، ص۳۳۳.    
۱۱. حسن بن یوسف علامه حلّی، رجال العلامة الحِلّی، ص۳۰.
۱۲. محمدتقی تستری، قاموس الرجال، ج۲، ص۴۹۱.
۱۳. ابوالقاسم خوئی، معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۴۱۰ـ۴۱۱.
۱۴. عبداللّه مامقانی، تنقیح المقال فی علم الرجال، ج۱، بخش۲، ص۱۹۶.
۱۵. محسن امین، لواعج الاشجان فی مقتل الحسین (ع )، ج۴، ص۲۵.
۱۶. محمدبن عمرکشی، اختیار معرفة الرجال، (تلخیص) محمدبن حسن طوسی، ص۴۱۲.
۱۷. اسماء مصنفّی الشیعة المشتهرب رجال النجاشی، ص۱۱۸.    
۱۸. محمدبن حسن طوسی، رجال الطوسی، ص۳۳۳.    
۱۹. ابوالقاسم خوئی، معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۴۰۹.


۹ - منبع


دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «ثعلبة بن میمون»، شماره۴۲۴۳.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.